Müfreze Online-Hikaye

Konu: Müfreze Online-Hikaye Salı Ağus. 17, 2010 1:51 pm

2099 yılı tüm Dünya tarihinin en kötü yılıydı. Kıyametin yaklaştığını söyleyen din adamları haklı mıydı bilmiyorum ama kendi kıyametimizi kendimizin yarattığından eminim. Birleşmiş Milletler’in artık çalışamadığı bir dünyadan söz ediyorum.

İnsanların sırf farklı etnik kökenleri dolayısıyla birbirlerine düşman olduğu, birbirlerini farklı ten renkleri ya da dilleri yüzünden değil sadece yaşadıkları için öldürdükleri bir Dünya.

Nüfusun inanılmaz bir hızda arttığı, doğal kaynakların daha da hızlı tükendiği bir dünya… Ozon tabakasındaki deliğin tüm Dünyanın yarısından fazlasını kapladığı, buzulların neredeyse hepsinin eriyip yok olduğu bir Dünya.

Önce kıyıları su bastı… Sonra sera etkisi iklimleri ortadan kaldırdı. Dünya giderek kocaman bir çöl olurken politikacılar kendilerini daha da zenginleştirmekten başka bir amaç gütmüyorlardı. Ülkeler giderek daha küçük parçalara ayrılıyor, hakimiyet alanları daralırken sınır çatışmaları, kaynakların paylaşımından doğan savaşlar giderek artıyordu.

Dünyanın gidişini düzene koymak, savaşları sona erdirmek isteyenlerin sesini kimse dinlemek istemiyordu ama onlar bir toplantı yapmayı başardılar. Tüm Dünya liderlerinin bir arada yaşamak için değil ama yaşayabilmek için bir araya gelmesi gerektiği düşüncesiyle tehlikelerden en uzak yerde bir araya geldiği bu toplantı sonun başlangıcı oldu.

2099 yılının 25 Temmuz’unda eski kıtaların en eskisinde, Afrika’nın Serengeti bölgesinde bir araya gelen 217 farklı ülkenin liderini, kimsenin beklemediği bir son bekliyordu.

Kıyameti çabuklaştırmak ve böylece tanrılarına kavuşmak arzusunda olan dini bir grup o güne kadar kimsenin yapmaya cesaret edemediği bir şeyi yaparak, korkunun gerçekten dünyaya hakim olmasına neden oldu.

Kıyameti çabuklaştırmak için çalışan bu grup “Tesla Silahı” ya da “deprem makinesi” olarak da anılan silahı ele geçirdi ve Serengeti’de düzenlenen konferansın açılışında Richter ölçeği ile 8,6 şiddetinde olan bir deprem yaratarak 217 ülkenin liderini yok etti. Yok olan sadece dünya ülkelerinin liderleri değil barışa olan inançtı da.

Bekledikleri kıyamet kopmadı. Ancak dünyanın en büyük savaşı işte o anda koptu. Bütün ülkeler birbirlerini suçlamaya, liderleri öldüren terör eylemine destek vermekle itham etmeye başladılar. Ardından sıra diğer silahların kullanılmasına geldi. Nükleer silahları hiçbir kaygı duymadan kullanan ülkeler düşmanları ile birlikte kendi geleceklerini de yok ettiklerinin farkında değillerdi.

Tesla Silahının ateşlenmesiyle Serengeti’de başlayan depremler zinciri nükleer silahların patlamaları ile dünyanın çehresini değiştirmeye başlamıştı. İlk yok olan Okyanusya oldu. Ardından geçen zamanda Amerika kıtası yer değiştirdi ve Afrika ile birleşti. Tsunamiler okyanus tabanlarının çöküşü ile iyice küçülmüş Avrupa’yı, sular altına gömmüştü. Asya ise en az zarar gören kıtaydı.

6 yıl süren savaş insanlığı ve tüm geçmişini tamamen ortadan kaldırmadı ama giderek azalan doğal kaynakların yok olmaya yüz tutmasına neden oldu. Savaştan sağ kurtulmayı başaranlar Asya’nın yüksek düzlüklerine göç ettiler. Kurdukları küçük yerleşim birimlerinde birbirlerine çok yaklaşmadan yaşamlarını sürdürmeye çalıştılar. Denizler tamamen kurumuş, dünya yaşamın giderek güçleştiği bir yer halini almıştı.

Dünyanın yok olan bölgelerinden gelen insanların uyrukları, dini, siyasi görüşleri birbirinden farklı. Kurulan birimler her ne kadar eski düşmanlıkları barındırıyorsa da yaşamak arzusu ağır basıyordu.

Yeni kıtada merkezi bir kontrol yoktu. Tek bir ülke olmadığı gibi savaşı engelleyen bir yapı kurulmamıştı. Ancak buraya gelenlerin yaşam alanlarının belirlenmesi en büyük sorun olarak ortaya çıkınca yapılabilecek tek şey, bir “Dünya Meclisi”nin kurulması ve yaşanabilir olduğu tespit edilen toprakların “eşit” bir şekilde paylaştırılmasıydı. Kurulan her yeni “Yaşam Bölgesi”ne dünya meclisi tarafından belli miktarlarda hammadde sağlanıp bölgenin imarı ve yaşanılır hale gelmesi sağlanmaktaydı.

Ancak teknolojik gelişmeleri yaşamak için değil diğerlerinin yaşam hakkını elinden almak için de kullananlar vardı. İster kendini savunmak ister başkalarının ürettiği maddeleri ele geçirmek için olsun silah üretmek, silah teknolojisini geliştirmeyi gerektiriyordu. “Yaşam Bölgeleri”nde en önemli şey ürettiği hammaddeleri teknolojiyi geliştirmek için kullanmak olmuştu.

“Dünya Meclisi”, “Yaşam Bölgeleri”nin kendi aralarında ticaret yapmasını denetleyebiliyor, ancak elinde bir yaptırım gücü olmadığı için savaşlara engel olamıyordu. Meclis uzun uğraşlar sonucunda savaşların bir düzen içerisinde gerçekleşmesini sağlayabilmişti. Bu düzene göre bir “Yaşam Bölgesi” başka bir “Yaşam Bölgesi”ne saldırdığında, askeri üniteleri, savaşa taraf olmayan “Yaşam Bölgeleri”nin sınırlarından ve hava sahasından serbestçe geçebilmekte; ancak saldıran taraf savaş ilan ettiği Yaşam Bölgesi dışında hiçbir yere askeri operasyon düzenleyememektedir.

“Mufreze online için kurgulanan senaryo, bahsedilen olaylar ve eylemler tamamen hayal ürünüdür.”

» Müfreze Online-Hikaye
» Müfreze Online-Hikaye
» Ticaret Müfreze Online
» Karahan Online [Hikaye]
» Müfreze Online Sıkça Sorulan Sorular