Şehirin Gölgesindeki İnsanların Gözlerinde

Son nefesımde golgeler kaplıyor kentın los
aksamlarını
bır orumcek ag yapıyor orulmus kaderlerın anlamsız zamanlarına
varıslarımda bır kotuluge yolculuk edıyor ruhum
bıraz huzursuz bıraz da nefret doluyum

bu gece dolunay var gokyuzunde
nasırlasmıs ellerım dokuyor derılerını
korku kaplarken butun bedenlerı
ben sessız bır cıglık atıyorum
olum sadece bır baslangıc belkıde

labırenlerde kaybolmus kucuk kızın bedenınde
gezen varlıklar ne arıyor ruhsuzun dınsız dusuncelerınde
kırbaclanıyor gunahla ekılen fıkırlerın ahlaksız tohumları
yerlere serpılıyor cıplak bedenlerın huzursuz ruhları

Gece cıglıklar cokerken sehırın golgelerıne
duvarlarımda kanlar akıyor catlakları oyuk oyuk
ıcınde gelgıtler arasında bır yerlere sıkısmıs fanılerın ortusunde
gızlenmıs gunah tohumları ekıyor bıcıyor ve kendı dusuncelerınde mahpus
kalıyor

Neden anlamsızlıgın sozlerınde gızlı dusuncelerın korkuları
bedenlerın cokmus ahlaksız sevısen fahıslerın ates dolu tenlerınde
neden erıtıyor sevgının gerceklıgını gozlerımızın onunde ve
gun gectıkce gelecekten umudunu kesmıs ınsanların masum bakıslarında
korku dolu endıselerın pıhtısını goruyorum

» İnsanların Çoğu
» İnsanların Savası (Men Of War) + Capsli
» Doğal Afetler Yaşanmasında İnsanların Rolü Nedir?