AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ

Konu: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:41 am

AN VARDIR
An vardır bir ömür yaşanamaz
An vardır yaşanır bir ömür unutulamaz
Zaman bir tilkidir kurnaz ve kaçak
Kaçan zamanın götüremediği
Silinip giden mekânlara inat
Yaşayan ve yaşatılan anlar vardır.
Zaman kaçsa da dörtnala
Zaman bütün kolpalarını çekse de
Yaşlandığı yerde sonsuza dek
Yaşayanları bekleyen anlar vardır
Kimi zaman bitere mi bu acılar dediğin halde biten
Bitmemesi için dua ettiğin halde biten
Mutlulukların yaşandığı anlar.
Sigaranı çekme o sigara
O sigara değil yakmaz genzini
Çaydan çektiğin yudumlarda değişmiş
Garsonlar üniformalı
Adını unuttuğum kahvecinin kendi de yok
Sabahladığın kahvehanede
Oysa çok oturmuştum burada.
Hoş geldin diyen yoktu
Az ötede oturduğum evin adresini de hatırlamazsın şimdi
Gelen icra memurları bile unutmuştur adresi
Yine aynı şarkı
Hani o bırakım giderken beni.
Vallahi hiç bırakmadım diye bağırmak vardı
Bağıramazsın ki Efes güneşini cila yapmadın ki
Hem Hasanla öbürü kimdi
Oysa oysa İstanbul da istiklal caddesinde karşılardın sık sık
Hani bir gece vakti yurdun önünde
Bütün gözlüklülere hastayım ulan diye nara atmıştı;

Neyse; o anın şahitleri de yok şimdi
Birde üstüne üstlük adında değişmiş
Üniformalı garson Sabri abi çay alır mısın diyor?
Mekândan olsa gerek takıldım kaldım.
Oysa oysa pasaportta ve ya Ömer ağada çay içmek vardı hesapta
Dur gitme
Oysa neler yaşandı bu şehirde?
Ulvi davaların dikenli yollarında ne ihanet pazarları kuruldu
Hülasa döneme bu şehre demiştin; döndün
Belki de daha çok döneceksin dönmem sandığın dönülmezden
Yaşadığım anlara emanet ettiğim kavgamı
Bıraktığım yerden vermeye döndüm bu şehre
Ey anılarımın şehri
Ey dönmemi döndüm yapan şehir;Bana verdiğin bir hediye dört oldu
Şimdi yalnız değilim beş olduk
Sıra bizde bu kavganın sonu belli
Hırpalata istersen kedini
Pes et, pes et
Ey kavgalarımın şehri
PES ET.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:41 am

BİLMİYORUM

Mutlu muydum? Bilmiyorum
Hüzünlü bir sonbahar gününde
Parlıyordu gözlerin
Masumca gülen gözlerinde
Suskun muydum? Bilmiyorum
Aklım kalmıştı gülüşünde
Titriyordu ellerim
Alevli bir akşamda ellerimde
Yanıyor muydum? Bilmiyorum
Farkında değildim yanandan
Eriyordu bedenim
Yanımdayken yokluğunun koynunda
Ağlıyor muydum? Bilmiyorum
Sana olan duygularımda
Yanıyordu sigaralarım
Üst üste kaçan uykularımda

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:41 am

CENAZEMDE OLACAĞIM

Yoktu böyle olmak
Yoktu eller koynunda kalmak
Yazık vefasızlık nedir öğrendim
Dik dur ben dik dur
Yakışmaz yıkılmak sana dik dur
Yaşanacak daha bir ömür var
Yalanı, hasreti, kavuşmasız beklemeleri istemiyorum
Zoruma gidiyor kavuşmasız beklemeler
Elveda elveda can
Rıhtımsız yolculuklara çıkıyorum
Kulaç atacağım inadına
Bulacağım dönüşü olmayan limanı
Can sakın gelme peşimden
Çünkü, çünkü ben seni karşılayacağım
Çünkü ben öldürdüğüm benin cenazesinde olacağım

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:42 am

SEVDAM GÖZLERİNDE KALDI

Nedir zor olan
Sen bekleyen olmamışsın belli
Dokunma! Dokunma ve yaklaşma bana
Son geldiğin anı yaşıyorum
Geldiğini görmedim
Kokundan geldiğini bildim
Dokunma! Dokunma yaklaşma
Son geldiğin anı yaşıyorum
Hoş geldin deyip
Sana sarıldığım anda ölmek istiyorum
Dikkat et, dikkat et önünde ki çukura düşme
Mezarımdır o çukur benim
Dokunma! Dokunma ve yaklaşma
Son geldiğin anı yaşıyorum
Sana sarıldığım anda, sana sarıldığım anda
Ölmek istiyorum
Belli, belli kokunda değişmiş
Gelişinde değişmiş, sesinde değişmiş
Dokunma! Dokunma
Son geldiğin anı yaşıyorum
Sana, sana sarıldığım anda ölmek istiyorum
Bilir misin, biliri misin?
Sen gittiğinden beri gurbetteyim ben
Gurbet kefen gibi bedenimi sardı
Yalnızlık adım oldu
Sevdam, sevdam gözlerinde kaldı
Sevdam gözlerinde kaldı
Sen gitmeden ölürsem eğer
Önündeki çukura düşersem
Sevdamı emanet bıraktım sana
Bana bakamadın ama
Sevdamı, sevdamı emanet bıraktım sana
Bilesin ki; yalnızlık adım oldu
Sevdam, sevdam gözlerin da kaldı

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:42 am

GÖZLERİNİ ÖPMEDEN

Hayat bazen bende de bulanık akar
Bir gün durulursam
İşte o gün ölüm ensemde olur
Yollarım kesişse dahi
Buğulu gözlerinden öpünceye dek
Azrail den kaçacağım
Bu öykü bir yerde kesilecek
Bir daha hiçbir yerde duyulmayacak
Hiçbir şekilde görülmeyecek.
Bir gün bu sevdalını ararsan mahşer gününde
Milyarlarca insanın içinde pecmurde bir halde
Saç sakala karışmış olacağım
Buğulu gözlerini belki de o gün o kalabalıkta öpeceğim
Herkes şaşkınlığıyla bakacak
Fakat ben gözlerini öpmeden hesap vermeyeceğim
Gözlerini öpmeden hesap vermeyeceğim.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:42 am

BİZ DOĞDUK

Bilmem ki nerde nasıl doğdun
Sen doğduğunda, ben bu şehirde yoktum
Ama biliyorum ki biz gayrubelada beraber doğduk.
Sen ben için ben sana kurban olmam için
Ve ben geldim bir gün doğduğun şehre
Geldim gördüm sevdim
Bu ne tesadüf ne de şanstı
Bu bizim yazgımızdı
Sen ben için ben sana kurban olmam için.

Sevdim söyleyemedim
Sevdim anlatamadım
Sevdim yaşatamadım
Sevmenin mesuliyeti omuzlarımda; sevdim

Her şeyimle sevdim
Nerden nereye demiyorum
Nereye nerelere diyorum seninle.
Nereler cennet olsa istemem sensiz
Çünkü sen ben için ben sana kurban olmam için gelmişiz
Bilemem nerde doğdun nasıl doğdun ben yoktum
Ama sen doğdun ben doğdum biz doğduk
Sen ben için ben sana kurban olmam için.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:42 am

DOST

Bir konaklık zaman dünya insanı
Dem o demdir ki dostlarla güzeldir
Menzil uzak olmaz seven insana
Yolculuk yanında dostla güzeldir
Dostlarla gidilen dost yolunda
Çilede sefada bir güzel olur
Canlar bir oldukça canan uğruna
Canlar verilesi bir değer olur
Sevgi pınarından damlayan sular akar gönüllere
Bir hayat olur.
Uzansın yeter ki sevgiyle kollar
Çökmüş her bedende bir derman bulur
Bir değer uğruna ölmeyen beden
Gömülür toprağa bir ceset olur
Hakikat yolunda ölürse beden
Yücelir ruhuyla bir şehit olur.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:43 am

YUNUSLAR

Yunusları bilir misin? Can
Okyanuslarda alabildiğine yüzen yunusları
Ne kadarda güçlüdür onlar sanırsın hiçbir şey yıkamaz onları
Dara düşen insanlara yol gösteren yunusları
Birde köpek balıkları vardır hani onlarda iridir
Dara düşen insanları parçalayan köpekbalıkları
Denizlerde yunuslar az köpekbalıkları çoktur
Yunuslar neden intihar eder hiç düşündün mü? Can
Bir gün yunuslardan biri
Bir insanı kurtarmaya çalışmış köpekbalıklarından
Kurtarmışta;
Köpek balığı yunusa demiş ki;
Vay hain yunus sen benim avımı elimden aldın sen hainsin
Yunus aldırmamış bu hakarete
Gülerek bakmış kurtardığı insanın yüzüne
Kim bilir bir teşekkür tatlı bir tebessüm için
Ama ne olmuş bilir misin? Can
Kurtardığı insan yunusu öldürüp, yüreğini söküp, çekip gitmiş
Durumu gören köpekbalığı basmış kahkahayı
O günden sonra yunuslar başlamışlar intihar etmeye
Neden bilir misin? Can yo yo yo yo
Yunuslarda bilirmiş insanoğlunun çiğ süt emdiğini
Bir gün arkadan vuracağını
İnsanın ihaneti değil, köpekbalığının kahkahası kahretmiş yunusları
O günden sonra yunusların arasında bir ağıt dolaşır olmuş
Nice dalgalar gördüm azgın
Nice zıpkın yarası var sırtımda
Sığınacak bir liman aramadım hiç
Hep sığınılacak liman oldum
Fırtınalardan korkmadım ihanetten korktuğum kadar
Ama hesapta yoktu can yoktu
İnsanlar köpekbalıkları gibi vefasız olacaktı
İnsanlar köpekbalıkları gibi vefasız olacaktı

(Kadir Mevla’m senden bir dileğim var. Kadir Mevla’m senden bir dileğim var. Beni muhaned’e muhtaç eyleme. Beni muhaned’e muhtaç eyleme, muhtaç eyleme. Varsın kurtlar kuşlar yesin leşimi. Varsın kurtlar kuşlar yesin leşimi. Yine muhaned’e muhtaç eyleme. Yine muhaned’e muhtaç eyleme, muhtaç eyleme.)

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:43 am

MUTLULUĞUNLA MUTLU EDECEKSİN

Kimi zaman bir çığlık yarar gecenin sessizliğini
Utangaç bir hıçkırık ritim tutar
Gözlerin kan ağlar
Yalnızlığın türküsü yakar yüreğini
Uzatırsın elini boşluğa yumruğun gelir avuçlarına
Sıkarsın dişlerini kahkahalara inat
Pencereye koşarsın
Gözlerin yıldızını arar son çare diye
Bulamaz?
Sen çaresiz yalnızlığını yaşarsın
Ama can;
Senin dünyanda hasret olmasın
Yalnızlık hançeri yüreğine saplanmasın
Yolların, yolların mutluluğa çıksın
Unutma can unutma;
Sen mutluluğunla mutlu edeceksin
Mutluluğunla mutlu edeceksin.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:43 am

YAZ BİTTİ

Yaz bitti
Yıldızların göç mevsimi geliyor
Uzun geceler ve yalnızlık
Gözler artık göç mevsimini bekliyor
Güle güle gidin yıldızlar
Hayallerim size emanet
Hani uykusuz gecelerde kurduğum hayallerim
Bekliyorum sizi
Ben bıraktığınız yerdeyim
Yıkayacağım yalnızlığımı yağmurlu bahar günlerinde
Yalnızlığımın ateşi ile ısınacağım kış geceleri;

Ellerim yine soğuk olacak
Bir ömür bekleyeceğim ısıtacak eli
Biliyorum gelen olmayacak
Gelse de kalmayacak
Hasret mezem umudum kadeh olacak
Yıldızlar
Biliyorum bir ömür böyle son bulacak
Bir ömür böyle son bulacak.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:43 am

NAYLON GÜNLER

Mevsimlerin hızlı ve renksiz yaşandığı naylon çağda
Renksiz hayatın dayanılmazlığı ve yaşanmazlığı
Gülfidanı diktim.
Dondurucu soğuktan ve yakıcı sıcaklardan korudum onu
Bataklığın ve kokuşmuşluğun ortasında
Naylon gönüllere gülün kokusunu koklatmak istedim
Cesaretimi ve gönlümü gübre yaptım
Tırnaklarımla çapaladım
Alın terimle suladım.
Büyüdü yaprak açtı umutlandım
Açacak tomurcuğu bekledim sabahlara kadar
Yeni bir günün şafağında kaybettim doğacak umutlarımı
Dostlar, dostlar yalancı bahara kurban etti gülümü
Unuttum, unuttum mevsimlerin hızlı ve renksiz olduğunu
Bilemedim, bilemedim sevdaların naylon güllerle yaşandığını
Bilemedim sevdaların naylon güllerle yaşandığını.

Konu: Geri: AHMET YENİLMEZ ŞİİRLERİ Cuma Nis. 23, 2010 11:43 am

BABAM
Koca yürekli adam, babam
Korkusuzca girdiği kavgalardan yara almadan çıkan
Eşkıya, hain, çıyanları heybetiyle kovan
Çilenin ablukasından alnı açık başı dik çıkan
Koca yürekli adam
Kan ağlarken yüreği gözünde nem görmediğim
Beş parasız günlerin sabahında
Kısmet tellallarına minnetini duymadığım
Dünyanın kalleş şövalyelerine restini çeken
Koca yürekli adam babam.
Çelikten leblebiyi öğüten dişleriyle
Avuçlarımla dağları denize dökerim diyen dilleriyle
Yorulmak bilmeyen zırhlı bedeniyle
Tırnaklarıyla hayatın kalbine tutunmuştu.
Koca yürekli adam
Daha dün, daha dün yaşadım dediği yetmiş yıllık ömür
Küsmüş hayatın fildişi kulelerine
Tırnaklarını geçirmiş kendi yüreğine kanattıkça yüzü gülüyor
Dili söylüyor konuş konuş konuş sakın ha susma
Koca yürekli adam, babam.
Derdini söylemeyen.
Kimseye eyvallah etmeyen minnetsiz adam
Yürüdüğünde yeri titreten
Kıymet bilen, kıymetini bilemediğim
Derdimi söyleyemediğim
Koca yürekli adam
Canım, canım babam.

» 19 Mayıs Şiirleri
» 23 Nisan Şiirleri
» Aziz Nesin Tüm Şiirleri
» Aşık Veysel şiirleri
» Necip Fazıl Kısakürek Şiirleri (Kendi Sesinden)