Yılanlar ve Yılan Türleri

Kara Yılan

www.forumson.com full image. The original image is sized 800x627.

Yılanların Özellikleri:

Yılanlar Sürüngenler sınıfının, Suquamata (Pullu Sürüngenler) takımından, Ophidia alttakımına bağlı hayvanlardır Kertenkeleler ise Suquamata takımına bağlı olmakla birlikte, Lacertilia alt takımı olarak yılanlardan ayrılmaktadır
Yılan ve kertenlelelerde dişler çeneye yapışıktır, yani çukurlar içinde değildir Kafada bulunan quadrat kemiği, kertenkelelerin çoğunda yılanların hepsinde oynaktır
Vücut
silindir şeklinde uzunca biçimlidir, bacaklar bulunmaz ancak bazı ilkel
yılanlarda anüs yarığının her iki tarafında mahmuz biçiminde arka ayak
kalıntıları bulunmaktadır
Kulaklar körleşmiştir, dış kulak, kulak zarı ve orta kulan bulunmaz
ancak, iç kulak vardır, dolayısıyla yılanlar duyamazlar ancak yerdeki
titreşimleri hissedebilirler
Yılanların
göz kapağı yoktur, gözün ön kısmında gözü tamamen örten saydam bir
tabaka vardır, bu sebepten, gözü sürekli açık görünür
Dil uzunca yapılı ve ucu çatallıdır, yılanın ağzı kapalıyken bile
dilini, dudakların ön kısmındaki bir yarıktan dışarıya çıkartılabilir
Yılanları
çoğunda sol akciğer bulunmaz (Boidae familyası hariç onlarda da dol
akciğer daha kısadır) bununla birlikte sağ akciğer kuyruğa ulaşacak
kadar uzundur ve son kısmı hava kesesi biçimindedir, bu depolanan hava
özellikle avını yutarken havasız kalmaması için gereklidir Yılanlarda mide, karaciğer, böbrek de uzun yapılıdır Böbrek, testis gibi organlar aynı hizada değildirler Yılanlarda sidik torbası bulunmamaktadır Hem yılanların hem de kertenkelelerin erkeklerinde, iki çiftleşme organı bulunur (Hemipenis) kloak yarığı eninedir

Yılanlar ile Kerenkeleler Arasındaki Farklar:

Bir çoğumuz böyle bir soru karşısında, "Yılanların ayakları yoktur, oysa kertenkelelerin vardır" diyecektir
Bu pek de doğru bir saptama değildir çünkü hiç ayağı olmayan yılan
biçiminde kertenkeleler olduğu gibi, hala arka ayak kalıntıları bulunan
yılanlar da vardır örneğin ülkemizde hiç bacağı olmayan ve yılandan oldukça zor ayırdedilebilen, dört tür kertenkele yaşaktadır Anguis fragilis, Ophisaurus apodus, Ophiomorus punctatissimus ve Blanus strauchi uzman olmayan kişilerin yılan sanabileceği kertenkelelerimizdendir ülkemizde maalesef bu zararsız hatta faydalı hayvanlar çoğu zaman yılan zannedilmekte ve insafsızca öldürülmektedir


Yılanlar ve Yılan Türleri


Anguidae Familyasından ayaksız kertenkelelere örnek
Yılanları Kertenkelelerden ayıran 3 önemli özellik vardır:

• Ketenkelelerin kulak delikleri vardır, oysa yılanlar da bu yoktur
  
• Ketenkelelerin
  açılıp kapanabilen göz kapakları vardır, (Gekkonidae familyası,
  Ophisops, Ablepharus türleri hariç) yılanlarda ise gözü acılıp
  kapanmayan sabit bir şeffaf plak örter
  
• Kertenkelelerin
  alt çenelerinin iki yan parçası (Mandibula) ön tarafta birbiriyle
  kaynaşmıştır, oysa yılanlarda bu iki kemik, elastik bir parça ile
  tutturulmuştur
  

Yılanların Boyu ve yaşam süreleri:
Genel olarak yılanların boyu, 10 cm ile 10 m arasında değişir Daha uzun boyda olanlarının da mevcut olduğu iddia edilsede bu bilimsel olarak doğru değildir Dünyadaki en uzun boylu yılanlara örnek olarak Anakonda’yı verebliriz (Bilimsel adı: Eunectes murinus) yaklaşık10 metre, en küçük yılan ise Madagaskarda yaşayan Typhlops reuteri dir ve boyu 10 cm kadardır Türkiye’deki yılanların buyu ise en fazla 2 m - 23 m dir
Yılanlar,
hayvanat bahçelerinde iyi bakılırlarsa 20-30 yıl arası yaşayabilirler,
ancak doğal ortamlarında bu yaşı dolduramadan ya avlanırlar, yada
öldürülürler

Yılanların Duyu organları:

Daha
öncede söylediğimiz gibi yılanlar, sağırdırlar ancak yerdeki
titreşimleri hissedebilirler bununla beraber, görme duyguları güçlüdür,
özellikle hareketli cisimleri çabuk algılarlar Hem yakın hem uzağı görebilmeye uygun yapıları varsa da, daha çok yakını görmeye alışkındırlar
Koku
alma duyuları da çok gelişmiştir, burun boşluğundaki koku epitelinden
başka, iki organ daha vardır, ağız tavanında bulunan bu iki delikli
organın adı Jacopson organıdır, yılan dili ile topladığı koku
moleküllerini dilini içeriye çektiği zaman bu organa deydirir ve kokuyu
algılar
Crotalidae
familyasına mahsus yılanların gözle burun deliği arasında bir çukurluk
vardır bu çukurların içi duyusal doku ile kaplıdır ısıya duyarlı bu
organı yılan bir termal kamera gibi kullanır ve uzaktaki bir hayvanın
ısısını algılayabilir, bazı yılanlarda bu organ o kadar hassastır ki
bir santigrat derecenin yüzde birini bile ayırt edebilir

Yılanlarda Gömlek Değiştirme:

Sağlıklı
bir yılan yılda en az 2 veya daha sık gömlek değiştirir, değiştirme
zamanı gelince deri matlaşır, gözleri örten şeffaf tabaka matlaşır, iki
hafta sürebilecek olan bu işlem sırasında yılan faaliyetini kesip bir
yere gizlenir Deri değiştirdikten sonra hayvan tekrar parlak renkli olur Yılan gömleği elastik olduğundan çektikçe uzar bu bakımdan yılanın boyu hakkında herhangi bir fikir vermez

Yılanlarda Üreme:

Genellikle yumurtlamak suretiyle üreyen yılanların bazıları canlı doğurur (Engerekler) Türüne göre yılanlar 8-50 arası yumurta bırakabilirler, Engerekler ise 3-12 arası yavru dünyaya getirirler Kuluçka devri 2-3 ay sürer bu yılanın türüne ve ortamın sıcaklığına göre değişmektedir Yavrular 2 yaşına geldiklerinde cinsel olgunluğa erişirler, daha soğuk bölgelerde ise bu 4-5 sene alır
Engerek gibi canlı doğuran yılanlarda yumurtalar ovidukt’lar içinde gelişir, yavru ince ve saydam bir zarfla örtülü doğar Zar hemen doğuştan sonra yırtılır, bazen de doğumdan önce yırtılmış olur, böyle canlı doğuranlara ovovivipar yılanlar denir Viperidae (Engerekler), Boidae, Crotalidae Familyalarından yılanlar ovovivipar dır

Yılanlarda Zehir:
Yılan zehrindeki tok unsurları fizyolojik etkileri bakımından iki gurup altında toplayabiliriz
Birinci Grup:Nörotoksin (Neurotoxin) Bunlar sinir sistemi ve iskelet kaslarına giden sinir uçlarında bozukluklar meydana getirir
Bu bozukluklar özellikle beyindeki solunum merkezi ile soluk alıp
vermede rol oynayan kaslarda (Bilhassa diyafram) belirgin olarak görülür Nörotoksinlerin etkisi fazla olduğu durumlarda solunum tamamen durabilir
İkinci Grup:Hemolytik (Kan parçalayıcı) toksinlerdir Diğer bir ismi ise Hemapathogen (Kan hastalığı yapan) dir Bunlar dolaşım sisteminde bozukluk meydana getirir ve çeşitleri oldukça fazladır Örneğin: Kırmızı kan hücrelerini tahrip eden hemolysinler Kan damarlarının çeperindeki endothelial hücrelerini tahrip edip, kanın damardan dışarıya sızmasına neden olan hemorrhagin’ler Damarlarda kanın pıhtılaşmasına neden olan thrombase (=thrombin) Akyuvar ve zehirle temasa geçen diğer doku hücrelerini bozan Cytolysin’ler Kanın pıhtılaşmasına mani olan anticoagulin (=antifibrin) ler gibi Türkiye’deki
zehirli yılanlar bu ikinci gruba dahildir ancak zehirleri sağlıklı bir
insan için, ölümcül bir etki yapacak güçte değildir

Yılanların insanlarla ilişkileri ve faydaları:

Maalesef insanlarda yılanlara karşı korkunç bir nefret ve ön yargı vardır Masallar, efsaneler, deyimler hep yılan düşmanlığı üzerine kuruludur Oysa bilinenin aksine yılanlar insanlar için son derece faydalı hayvanlardır
Tarımda,
bağ, bahçe ve tarlalarda bulunan köstebek, tarla faresi gibi zararlı
kemirgenleri yiyerek beslendiğinden, tarıma faydası dokunmakta ve bir
çok biliçli ziraatçi tarafından yılanlar korunmaktadır
Bir farenin bir defada 10 yavru doğurduğunu ve yavruların bir aylık
olunca doğurabilecek olgunluğa geldiğini düşünürsek, bir fare ve onun
neslinden yılda yaklaşık 15000
fare üreyecektir ve her gün bir fare yiyen yılanın faydası daha iyi anlaşılacaktır
Tarlalarındaki yılanları öldüren veya ticari maksatlarla yurtdışına
satan kişiler, büyük zararlara uğramış tarlaları fareler tarafından
telef edilmiştir Yurtdışında bir çok yerde fare ve diğer kemirgenlerle mücadele etmek için yılanlar kullanılmaktadır

Özellikle
Türkiye’deki yılanlar söylenenlerin aksine uysal hayvanlardır ve
insanlardan kaçarlar, üzerlerine basmadıkça (ki ayakkabısı olan ve uzun
pantolon giymiş birine dişlerini batıramaz) veya bir köşeye kıstırıp
rahatsız etmedikçe insanları ısırmazlar Bu bakımdan onları öldürmek yerine üzerlerine basmamaya dikkat göstermek daha insani bir hareket olacaktır

Yılanlar ve Yılan Türleri

google_protectAndRun("ads_core.google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);



google_protectAndRun("ads_core.google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);
Yılanlar ve Yılan Türleri

Walterinnesia aegyptia (Mısır Kobrası)


Walterinnesia aegyptia (Mısır Kobrası)


15092000

Hayvanın tüm vücudu siyah renk ve tonlarında Zehirli olan bu hayvanın zehir dişleri çenenin önünde Zehirleri engerek yılanlardan (hematok zehir etkisi) farklı olarak nörotok (sinirler üzerine zehirleyici) bir etki yapar En küçük yavrular bile zehirleyebilir Genel olarak, küçük kemiriciler, kuşlar, diğer sürüngen türleri ve çeşitli omurgasızlarla beslenirler Avlarını zehirleyip öldürdükten sonra yerler Gece aktiflik gösterirler Boyları en fazla 200 cm kadar olabilir


Habitat: Bitki örtünsün az olduğu yerlerde, çöl ve yarı çöl özelliği gösteren yerlerde, kum içinde yaşarlar

Türkiye'deki Dağılım: Şanlıurfa ve civarında habitatın uygun olduğu alanlarda yaşarlar

Not: Zehirli olan bu türün ülkemizde var olduğuna ilişkin ilk bilimsel kayıt Eylül 2000'de (Dr İsmail H Uğurtaş tarafından) verilmiştir

Bazı yılan türlerinin doğum yaptıklarını duydum Acaba bu doğru mu? Hangi yılan türleri bu şekilde doğuruyor?

Gerçek
bir plasentanın, yani hamilelik esnasında anne ile bebek arasında madde
alışverişini mümkün kılan bir yapının varlığının söz konusu olduğu
üreme tipi, "vivipari" olarak biliniyor
Genellikle memelilere özgü olarak geçen vivipari, çiftyaşamlılarda
(amfibilerde) ve sürüngenlerde (reptillerde) de rastlanan bir üreme
şekli Ancak şunu önemle belirtmek gerekir ki, yavrularını canlı olarak dünyaya getiren tüm yılanlar vivipar değildir Ovovivipari adını verdiğimiz bir diğer üreme tipinde de yavrular yine canlı olarak dünyaya getirilir Ancak burada söz konusu olan "doğum", insanlarda görülen doğum ile eşdeğer tutulmamalı
Ovovivipari, yine yumurtlamaya dayanan, ancak yumurtanın olgunlaşıncaya
kadar annenin vücudunun içinde kaldığı ve yine vücut içinde açıldığı
bir üreme tipi Yani ovoviviparide bir plasenta oluşumu söz konusu değil ve meydana gelen doğum da "yalancı doğum"
Bazı yılan türlerinde ise bir plasenta oluşumu ve gerçek doğum söz konusu Yavrularını bu şekilde doğuran türleri içeren familyalar (aileler) ise şöyle:
Uropeltidae, Boidae, Viperidae, Elapidiae ve Colubridae
Bu familyalardan ilk ikisine ait olan tüm yılan türleri vivipar iken, son üçüne ait türlerin sadece bir kısmı vivipar

Yılanlar ve Yılan Türleri,
Kör Yılan
Genel Özellikleri: Solucana çok benzerler Gözleri körelmiş olduğundan "kör yılan" denmekte Sırt bölgesinin rengi genel olarak, sarımsı kahverengi, pembemsi kahverengi olur toprak altlarında bulunduklarından saydamsı bir görünüşü var Karın bölgesiyse sarımsı Oldukça hızlı hareket edebilirler Kuyruklarının ucunda insan için zararlı olmayan küçük bir diken bulunur Genel olarak böcek larvaları, solucanlar ve karıncalarla beslenirler




Üremeleri iyi bilinmemekle birlikte, dişilerin bir defada 4-8 kadar yumurta bıraktıkları düşünülüyor Ortalama boyları 25 cm (en fazla 35 cm) kadar olur

Habitat: Yumuşak toprakların içinde, taş altlarında bulunurlar Nemli yerleri daha çok tercih ederler Yüksekliği 1500 metreye kadar olan yerlerde bulunabilirler



Türkiye'deki Dağılım: Doğu Anadolu bölgesi dışında olan bölgelerin hepsinde habitatın uygun olduğu yerlerde dağılım gösterirler



Typhlops vermicularis: (Zehirsiz)

Typhlops vermicularis MERREM, 1820 (Kör Yılan)

Biçimsel Özellikler: İnce vücutlu solucana benzeyen bir yılandır İlk bakışta, baş ve kuyruk kısmının birbirinden ayrılması zordur Ağız başın altında at nalı biçimindedir Hayvanın kuyruk uzunluğu, vücudunun çapı ile hemen hemen aynıdır (Yaklaşık 1 cm) Kuyruğun ucunda ufak bir diken bulunur Gözler körelmiş olup, plak altındadır ve ancak siyah nokta halinde belli olurlar Burun delikleri yanlardadır Rostral plak baş genişliğinin yaklaşık 1/3'ü kadar, bazen de daha azdır Bu plak başın üstünde yaklaşık takriben göz hizasına kadar uzanmaktadır Nasal plak kısmen bölünmüştür ve bu plağı ikiye bölen çizgi, 2 Supralabiale�den başlar Praeoculare mevcuttur İkinci ve 3 Supralabiale ile tenasta olan bu plak yaklaşık olarak ocular plak genişliğindedir Başın üstündeki pullar birbirlerine eşit büyüklükte olmalarına rağmen ön sıradakiler biraz daha büyükçedir Supralabialia sayısı 4 dür Sırt ve karın pulları cycloid şekilde ve benzer yapıda dizilmiştir Gövde etrafındaki pul sayısı 21-24 adettir (Kuyrukta ise 12), her bir pulun arka uç kısmında koyu renkli bir lekecik bulunur Vücut uzunluğu 25 cm civarındadır ancak nadir olarak 35 cm olabilir Hayvanın enine çapı ise 1 cm kadar olabilir Sırt taraf pembemsi kahverengi veya sarımsı kahverengidir, karın tarafı ise sarımsıdır


(Fotograf: Mehmet Kösemen)

Biyolojik-Ekolojik Özellikler: Nemli toprak içi ve taş altlarında yaşarlar Buralarda tünelcikler açarak böcek ve küçük solucanları avlarlar, ayrıca karınca yuvalarının yakınında da görülürler Hareketleri çabukçadır, ele alındığında parmağa dolanarak sıkmaya çalışır ve kuyruk ucundaki dikeni batırmaya çalışır
Üremeleri hakkında fazlaca bilgi yoktur ancak ovipardır dişi uçları
sivrive olan 4-8 kadar yumurta bırakır, yumurtaların boyu 12-125 mm civarındadır Çiftleşme haziran ayında olur erkek kloakını dişininkine sıkıca temas ettirir ve arka kısmını dişisine 3-4 kere dolar
Toprak altında gizli bir hayat sürdüğü için, terraryumda beslenmesi güç bir yılandır Fakat alışınca bir pens ile küçük bir solucan parçası, karınca veya böcek larvası ile beslenebilir
Deniz
seviyesinden 1500-1600 metre yüksekliğe kadar olan yüksekliklerde
yaşayabilir, Türkiye'nin hemen her yerinde ve Kıbrıs'ta bulunur Türkiye'de Ege, Marmara, Akdeniz, Güney Doğu Anadolu ve Orta Anadolu'da yaşar Kuzeyde Trabzon, Amasya, en doğuda ise Mardin'de bulunur
Yurtdışında, Afganistan, İran, Kafkasya, Suriye, Rodos, Yunanistan, Güney Bulgaristan, Arnavutluk ve Güney Yugoslavya'da bulunur
Kör Yılan, Typhlops vermicularis Merrem


Yılanlar ve Yılan Türleri Resimleri, Kör Yılan

47 Numara: Barani, Amanos Yılanı



Hatay'ın Dörtyol ilçesi yakınlarında 'Rhynchocalamus' cinsine ait yeni bir yılan türü keşfedildi

Adnan Menderes Üniversitesi'nden Prof Dr
Kurtuluş Olgun ve çalışma arkadaşları, TÜBİTAK'ın desteklediği,
"Eirenis' cinsi yılanların Türkiye'deki dağılımının araştırıldığı
projede biri dişi ve biri erkek olan iki yılanı 2006 yılının mayıs
ayında topladı Laboratuvar çalışmaları sırasında bunların yeni bir tür olduğu anlaşıldı Bu yılan eirenis cinsinden diş sayısının azlığı ve sistematikte önemli olan frontal plağının geniş ve kısa olmasıyla ayrılıyor Türkiye ve dünya için yeni olan bu yılana Dokuz Eylül Üniversitesi'nden emekli olan Prof Dr İbrahim Baran'ın adı verildi; 'Rhynchocalamus barani' Türün Türkçe ismi ise Amanos Dağları'nda bulunduğu için 'Amanos yılanı' olarak belirlendi Rhynchocalamus barani 30 santimetre boyunda ve zehirsiz bir tür Bu yeni keşifle Türkiye'de daha önce 46 olan yılan türü sayısı 47'ye çıktı Amanos yılanıyla ilgili bilimsel makale "Zootaxa" dergisinde yayımlandı


Türk Yılanı 'Barani'

Adnan
Menderes Üniversitesi'nden (ADÜ) bir ekip, Hatay'ın Dörtyol ilçesi
yakınlarında Türkiye'de ve dünyada yeni bir yılan türünü keşfetti Yeni türe Dokuz Eylül Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nden geçen hafta emekli olan Prof Dr İbrahim Baran'ın adı verildi Yılanın bilimsel adı 'Rhynchocalamus Barani' oldu

Yeni türe Dokuz Eylül Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nden geçen hafta emekli olan Prof Dr İbrahim Baran'ın adı verildi
KURTULUS OLGUN


Adnan Menderes Üniversitesinden (ADÜ) bir ekip, Hatay'ın Dörtyol ilçesi
yakınlarında TÜBİTAK tarafından desteklenen proje kapsamında yaptıkları
arazi çalışmaları sırasında yeni bir
yılan türü keşfetti ADÜ Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof Dr
Kurtuluş Olgun ve çalışmaarkadaşları, TÜBİTAK tarafından desteklenen,
"Eirenis" cinsi yılanların Türkiye'deki dağılımının araştırıldığı 2006
yılındaki arazi çalışmaları sırasında, Hatay'ın Dörtyol ilçesi
yakınlarında incelemelerde bulunduBu
bölgede aynı türden iki yılan yakalayan ekip üyeleri, laboratuvar
ortamında yaptıkları incelemeler sonucu, bu yılanların bilimsel olarak
tespit edilmiş yılan türlerinden farklı olduğunu keşfetti Türkiye'de ve dünyada yeni bir yılan türünü keşfetmenin mutluluğunu yaşayan Prof Dr Olgun, ilk kez Türkler tarafından bir sürüngen türü keşfedildiğini belirtti

Daha önce Türkiye'de yaşayan kurbağa, kertenkele, kaplumbağa ve yılan
türlerinin ya sadece yabancı araştırıcılar ya da Türk ve yabancı
araştırmacıların ortak çalışması sonucu keşfedildiğini anlatan Prof Dr
Olgun, şunları söyledi: "ADÜ Zooloji Müzesinde yaptığımız ayrıntılı
incelemeler sonucunda yakaladığımız iki yılanın ağzındaki diş sayısının
az olduğunu (6/8 tane), baş plaklarından birinin geniş ve kısa olduğunu
tespit ederek bu türün araştırma yaptığımız 'Eirenis' cinsinden
farklılık gösterdiğini belirledikYaptığımız araştırmalar sonucu söz konusu yılanların 'Rhynchocalamus' cinsine ait yeni bir tür olduğunu ve dünyada 'R Arabicus' ve 'R Melanocephalus' olmak üzere iki yakın akrabasının bulunduğunu tespit ettik"

Buldukları
yeni türde vücudun sırt tarafında 17, karın bölgesinde 163-173 arasında
pul bulunurken diğer iki yakın akraba türde bu sayıların sırasıyla 15
ve 180-240 arasında değiştiğini anlatan Prof Dr Olgun, ayrıca başın üstü ile baş altındaki renk ve desen farklılığının, yeni türde oldukça değişiklik gösterdiğini anlattı

YENİ TÜRE PROF DR İBRAHİM BARAN'IN ADI VERİLDİ

Prof Dr
Olgun, yakalanan yılanların Türkiye'de yeni bir tür olduğunu,
dolayısıyla sadece Türkiye'de yaşadığının ortaya çıktığını belirterek,
sözlerini şöyle sürdürdü:"Türkiye ve dünya için yeni olan bu yılana
kurbağa ve sürüngen bilimine uzun süredir emek veren, Dokuz Eylül
Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nden geçen hafta emekli olan Prof Dr İbrahim Baran'ın adını verdik Böylece yılanın bilimsel adı 'Rhynchocalamus Barani' oldu
İnsanlara zararı olmayan zehirsiz bu yılan türüne ait iki örnek, ADÜ
Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Zooloji Müzesinde daha sonraki
araştırmalara ışık tutması için koruma altına alındı30 santimetre uzunluğundaki bu yılanın ilk kez Türk araştırmacılar olarak benimle birlikte Araştırma Görevlisi Aziz Avcı, Dr Çetin Ilgaz, Dr Nazan Üzüm ve doktora öğrencisi Can Yılmaz tarafından bulunması ayrı bir anlam ifade ediyor"


TÜRK EKİBİN BAŞARISI, DÜNYAYA DUYURULDU

Rhynchocalamus Barani'ye ait bilgileri içeren makalenin 29 Ocak 2007
tarihinde uluslararası bilimsel çalışmaların yer aldığı "Zootaxa"
dergisinde yayımlanmasıyla Türk ekibin başarısının dünyaya
duyurulduğunu anlatan Prof Dr Olgun, Rhynchocalamus Barani'nin yeni bir yılan türü olarak kabul edildiğini vurguladı Prof Dr Olgun, bu türün, Türkiye'de yaşadığı tahmin edilen 46 yılan türüne 47
tür olarak eklendiğini de kaydederek "Türk araştırmacılara gerekli
desteğin verilmesi durumunda yapılabileceklerin bundan daha fazla
olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim Bu çalışma bunun iyi bir kanıtı oldu TÜBİTAK'a bir kez daha
teşekkür ederim" dedi

3100 yılan türünün en küçüğü

Ortalama 10 santimetre uzunluğunda ve bir spagetti kadar hafif olan dünyanın en küçük yılanı bulundu

Karayipler'deki
Barbados adasında ormanlık alandaki bir kayanın altında bulunan yılanın
dişilerinin yalnızca tek, yekpare bir yumurta yumurtladığı ve
yavruların, yetişkinlerin vücut ağırlığının yarısı kadar doğduğu
bildirildi
Buluşun
ayrıntıları, Zootaxa dergisinde yayımlanırken, "Leptotyphlops carlae"
adı verilen yılanın, şu ana kadar bilinen 3100 yılan türünün en küçüğü
olduğu, ABD'deki Penn State Üniversitesi'nde görevli biyolog Blair
Hedges tarafından keşfedildiği belirtildi

Blair
Hedges, kayayı kaldırıp altına baktığında gördüğü karşısında
heyecanlandığını belirterek, daha sonra aynı yılandan başka bir tane
bulmak için çevrede yüzlerce kayayı kaldırdıklarını, eşiyle birlikte
yaptıkları araştırma sonucunda sadece iki dişi yılan bulduklarını
söyledi
Hedges, yılanın ak karıncaları yiyerek beslendiğini ve Barbados adasın

Ülkemizde bulunan 40 tür yılandan sadece 10 türü zehirli, 2 türü yarı zehirli, 28 türü ise zehirsizdir
Yarı zehirli tabir ettiğimiz yılanlar Colubridae familyasından:
-Malpolon monspessulanus (Çukurbaşlı Yılan)

www.forumson.com full image. The original image is sized 720x479.

Max boyu: 180cm - 2 Metre

-Telescopus fallax (Kedi Gözlü Yılan)

Max boyu: 70-80cm türleridir

Her
iki yılanında zehir dişleri ağızın gerisinde bulunduğu için, vücudun
parmak gibi ince uzun kısımları, yılanın ağzına girmediği sürece
insanlar için tehlikesiz, ancak küçük kertenkele ve fareler için
ölümcüldür

Diğer
10 Zehirli yılan'ın 9'u Viperidae (Engerekgiller) Familyasına ait olup,
diğeri Elepidae familyasındandır zehirleri sağlıklı bir insan için
ölümcül olmasa bile (Acilen doktora gidilmelidir), oldukça can yakıcıdır

Bunlar:
-Vipera ammodytes (Boynuzlu Engerek)

Maksimum boyu 90cm - 1 Metre

-Vipera barani (Baran Engereği)

Max Boyu: 55cm

-Vipera kaznakovi (Kafkas Engereği)

www.forumson.com full image. The original image is sized 800x514.

Max Boyu: 60 -70cm

-Vipera lebetina (Koca Engerek)

www.forumson.com full image. The original image is sized 690x524.

Max Boyu: 124cm

-Vipera pontica (Çoruh Engereği)
Türkiye`nin kuzey doğusunda, Artvin, Kars, Erzurum ve Çoruh nehri yakınlarında bulunmaktadır Nesli tükenmekte olan türler arasında yer alır ve koruma altındadır Genellikle yükseklerde ve dağlık kayalık alanlarda varlıklarını sürdürmeye çalışırlar Herhangi bir fotoğrafina rastlayamadığımız için ekleyemiyoruz
Max Boyu: 50cm'dir

-Vipera raddei (Ağrı Engereği)

www.forumson.com full image. The original image is sized 734x600.

Vipera ursinii (Küçük Engerek)

www.forumson.com full image. The original image is sized 800x597.

Max Boyu: 50-60cm

-Vipera wagneri (Vagner Engereği) Max Boyu 50-90cm

-Vipera xanthina (Şeritli Engerek) Max Boyu: 80cm, nadiren 1m

-Walterinnesia aegyptia (Çöl Kobrası)

Max Boyu 180cm türleridir

Bunların içinde büyüklük ve zehir keselerinin büyüklüğü bakımından en tehlikeli olabilecek türler:
Vipera lebetina (Koca Engerek) Max Boyu: 124cm
Vipera xanthina (Şeritli Engerek) Max Boyu: 80cm, nadiren 1m türleridir
Ancak
ne zehirli yılanlar ne de zehirsiz olanlar, üzerlerine basılmadıkça,
köşeye kıstırılıp rahatsız edilmedikçe insanları ısırmazlar tersine
kaçarlar Bu yılanlar tarlalardaki kemirgenleri yediklerinden faydalıdırlar ve kesinlikle korunmalıdırlar
Türkiye’deki Zehirli Yılanlar ile Zehirsiz Yılanların birbirinden ayrılması
Türkiye’de yaklaşık 40 tür yılan yaşamaktadır ve bu 40 tür yılan 6 familya altında toplanmaktadır

Bu familyalara göre türlerin dağılımı:
Typhlopidae : 1
Leptotyphlopidae : 1
Boidae : 1
Coluberidae : 27
Viperidae : 9
Elapidae : 1
Bu
Familyalar içinde zehirli olanlar Viperidae ve Elapidae familyasına
mensup olan yılanlardır, ayrıca yine fare gibi küçük hayvanlar için
tehlikeli olacak yarı zehirli tür de Coluberidae familyasında vardır,
diğer familyadaki yılanlar ise zehirlidir Demek ki Türkiye’deki yılanların zehirli olup olmadığını anlamak için bu 5 familyayı birbirinden ayırt edebilmek gerekmektedir
Bunun için öncelikle genel olarak sürüngenlerin tanımlanmasında kullanılan bir iki terim üzerinde duralım
Bilindiği gibi sürüngenlerin vücutlarının büyük bir bölümü pul (squama)
ve plak (scutum) halinde eksoiskelet parçalarıyla örtülüdür
Pul ve plağı çoğu zaman ayırt etmek mümkün olmasa da; Pul diye genelde
küçük parçalara, ekseriyetle ön tarafı sabit, arka tarafı serbest ve bu
şekilde birbirini kiremit tarzında örten bünyelere denir Plaklar ise genellikle daha büyük ve çoğunlukla çok köşeli ve birbirlerine yan yana bulunan parçalardır
İşte pul veya plakların sayıları, sıralanış biçimleri ve birbirleriyle
olan ilişkileri (yani pholidosis durumu) sürüngen tanımında özellikle
rol oynar



Typhlopidae (Zehirsiz)
Leptotyphlopidae(Zehirsiz)
Boidae (Zehirsiz)
Coluberidae (Sadece 2 Tür Yarı Zehirli,diğer 25 türü Zehirsiz)
Viperidae (Hepsi Zehirli)
Elapidae (Hepsi Zehirli)






__________________