Adın Feryadım Oldu

Adın Feryadım Oldu
Işıl ışıldı dünyam, tarçın kokan iklimde
Unutmuştum her şeyi bir sen vardın aklımda

Gül’dü yüzünde açan ne sümbül ne laleydi
Gözlerin bal peteği, saçların şelaleydi

Perde perde akmıştın kalbimin havuzuna
Tat olmuştun soframın, ekmeğine tuzuna

İçtikçe aşk meyinden tekrar susatıyordun
İçtiğim her damlayı bir cana satıyordun

Bilemedim nerdeydik, sende miydik bende mi?
Biz hangi zamandaydık, yarında mı dünde mi?

Ah! hicran tohumunu ektiler toprağıma
Hasret düşmüş dediler sararan yaprağıma

Sensiz geçen her saat alır benim âhımı
Ne çiftçi ne çubukçu eker böyle tohumu

Öyle bir tohum ki bu içimde açtı yara
Gitgide kök salıyor kalbimi yara yara

Adın feryadım oldu seni düşte ararken
Kollarım çok üşüyor sensizliği sararken

Kim bilir şimdi nerde ve hangi iklimdesin
Unuttum unutmayı, anbean aklımdasın

Bende yittim seninle, hem sensiz hem bensizim
Can da sendin beden de, cansız ve bedensizim