Çok Yaşadım, Üstü Kalsın Dünyada..

Konu: Çok Yaşadım, Üstü Kalsın Dünyada.. Çarş. Tem. 28, 2010 3:49 pm

NE DİYEYİM….

- çok yaşadım üstü kalsın bu dünyada Bir dalganın en tepesinde
taşınmış, taşınmış ve şimdi en sonunda bir kıyıya vurup, bırakılmış
gibiyim. Ne deniz kaldı ortalıkta, ne köpüklü su, ne parlak güneş.

Kalbimi açıp gitti birisi. Kaburgalarımı ayırdı, çıplak atışlarıyla
kaldı kalbim ortalıkta ve gitti o, kapatmadan göğsümü. Kaburgalarım
yavaşça kapanacak şimdi kalbimin üstüne, toprak, kar ve çamurla
birlikte. Bir çocuk azarlandığında omzunun düşüşü gibi.

Vakitsiz ikindiler yaşıyorum bir günün ortasında, vakitsiz gün
batımları, vakitsiz susuyor dünya, ve vakitsiz konuşuyor, en çok da uyku
zamanlarında.
NE DİYEYİM….

Yatakta yatmak yerine oturup kafanı duvara yasladığında anlıyorsun bunu
karanlıkta. Kafanı duvara yaslıyorsun omzunla birlikte ve uğunuyorsun
acıdan, ya da onu da yapamıyorsun. O zaman anlıyorsun sözün tükendiği
yeri, ya da yakarmanın ne anlama geldiğini.
Şimdi orda değilim. Söz var şimdi. Söz olabildi nihayet. Buna da şükür.

"Geçecek, üzülme. Sana ne kadar hiç geçmeyecek gibi gelse de göreceksin
geçecek" dediğinde bir dostun, gerçekten geçmeyeceğine inanışını ama
onu bunları söylediği için ne kadar da sevdiğini hatırlıyorsun. Geçiyor
gerçekten, hiç geçmeyecek gibi dursa ve geçtiği kadarının daha çoğu
bazen yeniden başlasa da..
NE DİYEYİM….

Asla sözcüğünü alfabetik sırasına aldırmadan dağarcığının en başına
getirip koyuyorsun şimdi; ama anlayamadığın, engelleyemediğin, adını
bilmediğin ikinci bir sen onu ordan alıyor sen görmeden ve yerine
anlamsız bir umut koyuyor, aptal olduğunu yeniden anlıyorsun. ama asla,
aptal olsan da asla aptallık yapmayacaksın, biliyorsun.
NE DİYEYİM…..

Sakladığım tüm sevgimi senin için çıkarmıştım sakladığım yerlerden ve
ortaya dökmüştüm. Oysa öyle yapmamalıydım. baştan beri biliyordum.
NE DİYEYİM…..

Şimdi bir yabancısın. bunu kabul etmek çok da zor olmamalı. Ben bir yabancı değil miydim sanki sana bunca zaman boyunca?

Ağır gelen çok şey var aslında; ama bunları söylemeye hakkım yok.
Aldanmış olsam da saflığıma yanmak zorunda olsam da ve kabullenmek
istemediğim bir sürü durumun içinde olsam da, artık yakınmaya hakkım
yok.

Seni merak etmemeliyim mesela. Sen artık kendi yaşamın içinde, kendi
mutluluklarını yaşıyorsun. Bunu sana çok görmemeliyim. Dediği gibi
dostun ben artık kendi derdime yanmalıyım ve toparlanmalıyım.

İşimi buldum, evimi tutuyorum. Tam da beynimin ikiye yarıldığı, uykunun
çatlayan başıma bir türlü girmediği, uyuşamadığım, unutamadığım,
ağlamanın her türlüsüyle tanıştığım ve her şeyin bittiği o gecenin
ardında oldu bunlar. Sen çıktın, bir yanım yıkıldı, ama bir yanım
yeniden kuruldu.

Sanki böyle olması gerekiyordu. Benim daha fazla salak rolünü
üstlenmemem gerekiyordu. Yeni sayfanın böyle açılması gerekiyordu.
hayırlı olsun, sana da bana da yeni yaşamlarımız..
Ve bu da sana yazacağım son şey olsun.

» masa üstü araba oyunu
» Dünyada ilk sporcu transferini Osmanlı yaptı!