Kayıp Sevda

Kayıp Sevda
Ne ucu yanmış mektup, ne kâğıtta bir satır
Ne yürekte bir sevda, ne dizlerde baş gördüm
Kalmamış mı hiç vefa, kalmamış mı hiç hatır
Ne çekilen bir hasret, ne gözlerde yaş gördüm

Aşk denen okyanusta, ne bir dalan, ne yüzen
Ne suya ayak sokan, ne kıyıda gezinen
Ne bundan haber veren, ne duyup da üzülen
Ne bir istek, ne heves, ne de bir uğraş gördüm

Hiç içen olmamış mı Leyla-Mecnun’dan beri
Bu devirde kimsenin yok mu meyden haberi
Etrafta, ne meyhane, ne saki, ne müşteri
Ne boşalmış bir şişe, ne de bir ayyaş gördüm

Hani nerde gül için, ağıtlar yakan bülbül
Hani nerde uğrunda, ağıtlar yakılan gül
Ne sayıklayan bir dil, ne işlenmiş bir mendil
Ne sevgili, ne yâren, ne bir arkadaş gördüm

Neşesini kaybetmiş, yorgun, bezgin bir hava
Tebessüm karaborsa, hayıflanmak bedava
Can ateşte pişmemiş, yürek gelmemiş tava
Ne kimseyi can cana, ne sarmaşdolaş gördüm

Hesap vakti yaklaşır, kul çalışmaz dersine
Gözü görmez bir şeyi, yenik düşer hırsına
Alt üst olmuş bir hayat, her şey dönmüş tersine
Sevenleri vefasız, dostları kalleş gördüm